W dniu 22 października 2009 roku w sali Consulatus w Ratuszu Zamojskim odbyła się debata z udziałem przedstawicieli samorządu lokalnego, przedsiębiorców, przedstawicieli kościoła, instytucji pomocy społecznej, organizacji pozarządowych i uczestników Programu Aktywności Lokalnej oraz Klubu Integracji Społecznej.
Program debaty zawierał następujące zagadnienia: Hasło ? czy żyjemy tak, jak byśmy chcieli, czy tak, jak możemy?, było inspiracją kolejnych etapów debaty:
1. Reintegracja społeczno ? zawodowa ? aktywną formą przeciwdziałania ubóstwu na terenie Zamościa
- Pani Halina Rycak ? dyrektor MCPR Zamość
2. Wyróżnienie ludzi dobrej woli wspomagających pomoc społeczną.
- Pani Iwonna Stopczyńska - Prezydent Miasta Zamościa
3. Polityka Ministerstwa w zakresie przeciwdziałania ubóstwu
i wykluczeniu społecznemu.
- Naczelnik Andrzej Trzeciecki ? DPiIS Ministerstwa Pracy
i Polityki Społecznej
4. ?Czy żyjemy tak, jak byśmy chcieli, czy tak, jak możemy?? - debata publiczna z udziałem przedstawicieli trzech sektorów
w Ratuszu Zamojskim
- prowadzący dr Józef Rejman ? PWSZ w Tarnobrzegu
- sonda uliczna ? zjawisko wykluczenia społecznego i ubóstwa
- opinie i wypowiedzi, w tym przewodniczących zarządów osiedli
- wypowiedzi i własne refleksje uczestników Programu
- dyskusja
5. Podsumowanie i zakończenie debaty
i organizacjami w zakresie aktywizacji osób ubogich
i marginalizowanych.
1. Czy, oraz na ile możliwa jest zmiana sytuacji człowieka
z jego aktywnym udziałem w podejmowaniu próby tej zmiany?
2. Kto, w jakim stopniu i w jakim zakresie w powinien udzielać pomocy jednostce w zmianie jej celów, sposobu i jakości życia?
3. Jak sprawić, by była to taka pomoc która doraźnie pomagając uczy i prowadzi do samodzielności i życia w społeczeństwie a nie poza jego marginesem była w istocie pomocą dla samopomocy?
Niekwestionowanym środkiem, a zarazem sposobem powrotu człowieka do społeczeństwa są prace społecznie użyteczne / zatrudnienie wspierane. Przekonujących dowodów na wielorakie terapeutyczne, integracyjne i kształcące walory jej dostarczyły wypowiedzi organizatorów i samych uczestników Programu Aktywności Lokalnej. Praca rozwija i utrwala więzi społeczne ? koleżeństwa, przyjaźni, uczy współpracy oraz dyscypliny. Przede wszystkim pobudza wielorakie potrzeby, aspiracje i realne plany zmiany swego życia.
Nie brakowało głosów krytycznych, np.: Henryk ? ??dlaczego przedsiębiorcy wzbraniają się przed zatrudnieniem osób po 50 roku życia ? pomimo otrzymywanych dotacji z Urzędu Pracy??, Danusia? ??staż odbyłam, a pracy dalej nie mam??
Jednocześnie padały konstruktywne przykłady oraz propozycje doskonalenia zatrudnienia jako środka reintegracji społecznej ludzi pozostających bez zatrudnienia przez dłuższy okres czasu.Pani radna Wanda Sędłak ? ??kierować bezrobotnych na prace społecznie użyteczne od miesiąca kwietnia, na okres sześciu miesięcy?? Wypowiadali się przedstawiciele samorządu, instytucji i organizacji.
Ważną sprawą w readaptacji zawodowej jest zdobywanie formalnych i rzeczywistych kwalifikacji, które z jednej strony są adekwatne do warunków psychofizycznych człowieka, a z drugiej potrzebne na rynku pracy. Jak wiązać kształcenie zawodowe z zatrudnieniem, by te dwa sposoby oddziaływania wspomagały się i dopełniały? Debata dostarczyła dowodów na to, że jest to niezwykle ważny i trudny proces. O ważności problematyki organizacji pracy pomocowej świadczy dyskusja uczestników debaty, dążących do partnerskiej współpracy trzech sektorów działających lokalnie.
Pani Iwonna Stopczyńska ? Prezydent Miasta Zamość w podsumowaniu debaty podkreśliła ważną rolę wspólnych spotkań, które pozwalają wyrazić opinie i zaznaczyć problemy poszczególnych sektorów w zakresie przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu. Wspólna praca nad problemem pozwala wypracować skuteczne działania, w tym konieczność wspólnego rozwiązywania problemów w tak skomplikowanym obszarze.
